gazte eta errebelde?
Apirilaren 16an Donostiako zortzi gazte auziperatuak izan ziren, Segi, gazte antolakundean, egindako militantzia politikoadela eta. Horietako askok inkomunikazio aldian torturatuak izan zirela salatu zuten. Espainiako epaileentzat, Estatu “demokratikoetatik” demokratikoenean, euren aurka egindako lan politikoa egitea espetxeratzeko arrazoi argia da.
Errepresio honi aurre egiteko, egun berean, herri olatu bat sortu zen Donostian, herri harresia izeneko mugimendua, alegia. Euskal Herriko leku askotako gazteak batu eta elkartasun ekintza gogor eta zuzena egitea lortu zuena. Auzipetutako gazteak defendatzeko eta poliziari aurre egiteko, herri harresiak erresintentzia baketsua erabili zuen, baina tamalez, erresistentzia luze baten ondoren, gazteak atxilotuak izan ziren.
Gara egunkariak, gertatutakoa, hau da, Donostian elkartu ziren gazteen ekintza, primavera vasca bezala izendatu du. Ekintza horri horrelako izena ematea, argi eta garbi, imperialismoari jokoa egitea da, ideia iraultzaileei uko egitea eta euskal gazteriaren borroka suntsitzen saiatzea. Baina, honek guztiak azalpen argia du. Egipton eta Tunezen eman diren mobilizazio bakezaleei inperialismoak eta Gara-k primavera bezala izendatu dituzte, eman diren mobilizazio baketsuak goraipatuz, mobilizazio baketsuak iraultza bezala salduz. Bestalde, Libiaren kasua, Gara-k ez du, primavera bezala aurkezten, nahiz eta, inperialismoak arma, bonba eta terrorismo guztiarekin sartu eta libiako herriak defentsa zintzo eta tinkoa egin. Gara-k ez du iritzi zehatzik Libiako gerrari buruz. Zer esan nahi du honek? Herriek bere eskubideak defendatzeko ezin dutela indarkeriarik erabili?
Bestalde, gazteak herri harresian tinko zeuden bitartean, Sortuko buru batzuk zipaioekin harremanetan egoteak, ondoren zetorrena lege burgesen barruan beteko zela antzematen zuen, hau da, erresistentzia baketsuan bakarrik oinarrituko zela ekintza. Joseba Alvarezen eta Urko Aiartzaren (Amaiurreko senataria) hitzek hori guztia egiaztatzen dute. Zein da Sortuk jarrera honekin adierazi nahi duena? Bada, Sorturen nahia ez dela legedia instituzioetan onartzea eta betetzea bakarrik, Sortuk kalean ere zapaltzaileen legedia onartu eta bete dadila nahi duela. Eta horretarako, matxinada eredu berri bat ernatu dela diote.
Tamalgarria eta lotsagarria da Ezker Abertzalearen historia ezagututa eta alderdi-legea bezalako lege faxista izanda; Ezker Abertzale berria instituzio burgesetara guztiz kateaturik egotea. Jakinda gainera, instituzio burgesa bera dela zapalduen kontrako legeak eta errepresioa egin, zuzendu eta burutzen duena. Askatasuna borrokatu egin behar da, eta herriari berari dagokio askatasunaren alde borrokatzea.
Bestalde, herri harresian aukeratutakolema: euskal gazteria, libre eta legala; eta bestetik, EAJ-ri herri harresian parte hatzeko eginiko keinua, ez dira inondik inora egokiak izan, ez baitute Estatuaren izaera zapaltzailea eta honek irudikatzen duen klaseenganako zapalkuntza isladatzen. EAJ-k Estatuak egiten duen dominazio horretan parte hartzen du, bere izaera burgesa dela eta.
Legaltasuna epai espainolek zehazten dute euren arauekin, eta legala izan nahi duenak, legedi burgues imperialistari zin egin behar dio. Gaur egun, legala izatea eta iraultzailea izatea ez datoz bat. Estatu burgesa da errepresiorako erabiltzen den aparatua, horregatik, Estatu horren barruan legala izateak borroka alde batera uztea dakar. Azken finean, askatasun polikoak ez dira lortuko lege burgesetan eta Estatu “demokratikoan” integratu eta barneratuta egonda.
Baina, jakina, dena ez da tamalgarria izan. Donostiara gerturatu ziren ehundaka pertsonek, guztiz frogatu dute Euskal Herrian oraindik borrokatzeko nahi handia dagoela, eta benetako oinarri soziala dagoela. Elkartasuna erakustea beharrezkoa zen momentuan, Euskal Herriko gazteek harrotasunez eta duintasunez jokatu dute, Euskal Herri osoari gogoraraziz nondik igaro behar den askatasunerako bidean. Borroka eta antolakuntzaz.
Euskal Gazteria Aurrera!!
ATXILOTUAK ASKATU
PRESOAK KALERA AMINSTIA OSOA!!